Hurricane 2013 ตอนที่ 2

ณ อุดรธานี “อยู่แถวนี้เหมือนกันเหรอ” ฉันถามเขาในที่เดินผ่าน เขาแค่แวะมาห้องเพื่อน gestra blowdown valve อีกคน และกำลังจะไปต่อกันอีกที่หนึ่ง เราคุยกันนิดหน่อย ก่อนที่พวกเขาจะชวนเราไปดื่มต่อที่ gestra blowdown valve ฉันลังเลอยู่ซักครู่ ก่อนตอบตกลง มันก็เหมือนคืนทั่วๆไปที่วัยรุ่นอย่างเราจะไปดื่มต่อ แต่การไปกับคนแปลกหน้า ออกจะดูแปลกซักหน่อย น้องบอกว่าพวกเขาดูโอเค เพราะน้องรู้จักเพื่อน ของเพื่อน และของเพื่อนของพวกเขาอีกที เมืองเล็กๆแห่งนี้ผู้คนแทบจะรู้จักกันไปหมด อาจจะเพราะความเมาหรือเพราะจิตใจที่ว่างเปล่าของฉัน เราเลยตัดสินใจไปดื่มต่อ

เรายัดตัวลงไปบน chevelle malibu 1969 เขานั่งด้านหน้ากับเพื่อนที่เป็นคนขับและเป็นเจ้าของห้อง ฉันกันน้องนั่งด้านหลัง มาลิบูวิ่งไปบนถนน gestra blowdown valve pa46 มุ่งเข้าเมือง ตอนนี้เวลา 2.30 pm เราจะไปซื้อของที่ตลาดสด เจ้าของรถบอก “ที่จังหวัดนี้เราจะมีตลาดสดตอนดึก ถ้าอยากได้เนื้อคุณภาพดีต้องมาที่นี่”

มาลิบูวิ่งออกจากตัวตลาดเข้าสู่บ้านพักที่ล้อมๆด้วยต้นยูคาลิปตัส มีคนกลุ่มหนึ่งรออยู่ตรงนั้นแล้ว พวกเราย่างเนื้อจำหน่ายกันบนเตายาวๆ พวกเราทำเหมือนกับว่าเป็นเพื่อนสนิทกัน ทั้งที่จริงเราพึ่งรู้จักกันไม่กี่ชั่วโมงที่แล้ว ในตัวบ้านมีโทรทัศน์ขนาดใหญ่ พร้อมเครื่องเกมส์ ไฟถูกปิดจนหมด เหลือแต่ไฟประดับที่ถูกกลุ่มวัยรุ่นตกแต่งไว้รอบๆห้อง ฉันกระดกวอดก้าเข้าปาก และเริ่มรู้สึกมึนๆอีกรอบ เสียงเพลงถูกเปิดขึ้นจากเจ้าของบ้าน

พวกเราเข้ามานั่งดื่มกันข้างใน พวกเราพูดคุยกันเรื่องเปื่อย ……..พวกเรา ไม่ได้แตะเนื้อต้องตัว หรือทำอะไรกันนอกจากดื่มและพูดคุยเรื่องไร้สาระต่างๆ…. อากาศในห้องเย็นขึ้น ผู้ชายผมยาวคนเดิมยื่นเสื้อแขนยาวของเขามาให้ มีบางช่วงที่ฉันรู้สึกอยากจะหลับ แต่ก็ถูกปลุกขึ้นมาด้วยวอดก้าแลก้วแล้วแล้วเล่า …สุดท้ายทุกคนก็เผลอหลับไปทั้งๆที่เพลงยังคงเปิดอยู่

05.50 pm ฉันตื่นขึ้นมาท่ามกลางขวดเบียร์และวอดก้า ฉันปลุกน้องที่หลับอยู่บนโซฟา พวกผู้ชายหลับอยู่บนเตียง ผู้หญิงบางคนนอนอยู่บนพื้น และบางคนก็ไปนอนในห้องที่เหลือ เราสองคนเดินออกมาจากตัวบ้าน gestra blowdown valve pa46 ถนนใหญ่อยู่ข้างหน้า 06.00 pm พระอาทิตย์เริ่มขึ้น เราโบกรถาสองแถวสีแดงที่ขับผ่านเพื่อกลับไปที่ห้อง ฉันผูกเสื้อลายสก็อตสีน้ำเงินคาดเอว

เมื่อคืนนี้ฉันรู้สึกเหมือนตัวเองโดนพายุเฮอริเคนพัดไปเรื่อยๆ ลมเย็นๆพัดมาปะทะใบหน้าอีกครั้ง…ก่อนที่รถจะเคลื่อนที่ออกไปข้างหน้า ฉันมองเห็นบ้านหลังนั้นเล็กลงไปเรื่อยๆ ก่อนจะลับสายตาในที่สุดจนได้กลับ ประเทศไทย (Thailand)